Anneye Mektup Kısa ve Öz

Sevgili annecim.

Sana merhaba diyerek başlamak istiyorum. Nasılsın, iyisindir umarım öyle olmanı temenni ediyorum. Beni bana sorarsan eğer sen üzülme diye iyiyim demek istiyorum ama öyle değilim. Hayat beni bir yaprak gibi savurdu. Kendimi artık düşünce olarak kirlenmiş hissediyorum. Kendimi tekrardan toparlayabilir miyim hiç bilmiyorum. Sana o kadar ihtiyacın var ki, bana yol göstermene yardımcı olmana. Artık hiçbir şeye dayanamıyorum annecim. Sabrım tükenmiş durumda, içimdeki mücadele ruhunu her geçen gün kaybettiğimi de hissediyorum. Seni çok özledim annecim, her şeyden çok özledim. Kimse sen gibi sevmiyor. Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki artık mücadele etmeyi de bıraktım. Her şey olup bitsin vereceğim tek bir canım var. Onu da verip kurtulmak istiyorum. Herkese hayat gülerken bana neden gülmedi annecim. Beni bırakıp gittin diye sana sitem etmiyorum edemem de. Sende istemezdin ama yoksun şimdi, beni bir başıma bıraktın bu hayatta. Senin küçük bebeğin artık mücadele etmekten vazgeçti, hayallerini hedeflerini her şeyini bir kenara bıraktı. Sana gelmek için gün sayar oldu artık.