Engellilerin Yaşadığı Zorluklar

Engellerin ne istediğini bilmeyiz çoğu zaman. Onları toplumdan dışlamış bir şekilde görürüz. Yakınımızdaki birisi engelli olmadığı sürece anlayamayız. Onların dünyaya bakış açısını değiştiren aslında biz insanlar değil miyiz? Bizim bakışlarımızdan kaçan o gözler olmuşlardır. Sağlığımıza her şeyden daha fazla aşığız ama bilmeliyiz bir gün bizimde öyle olacağımızı. Onların istediklerini başımıza gelene kadar neredeyse görmezlikten gelen biz insanoğullarıdır. Engelli bir bireyin toplumda yaşadığı sorunlar görmezlikten gelmek aslında gerçeklerimizden kaçmaktır.

Toplumun bakış açısı onları küçülterek adeta yerin dibine sokar. İnsanlara sorarlar boyayı mı beğenmiyorsun boyacıyı mı? Her şey rabbimizin takdiridir. Bizim bakışlarımız onları her gün dışarıda binlerce kez öldürür. Eksik gibi bakanlar olduğu gibi sahip olamadıklarını hep yüzlerine vururuz.

Yollarda, kaldırımlarda, toplu taşıma araçlarında, merdivenli yerler, alt ve üst geçitlerde onlara ayrılmış tek bir yerin olmamasıdır sorun. Sadece evlerinde ölümü beklemeleri istenmeleri gibi bir durum yaratılmıştır. Topluma karışmamaları için elimizden geleni yapıyor olmamızla eşittir.

Ailelerin durumu kabullenemeyerek her gün onları bir hata gibi görmeleridir. Allah’ın takdiri değil de onların bir hatasıymış gibi devamlı kendilerini suçlamalarıdır. Çocuklarının engelleri aşamadıkları gibi hayatları boyunca zorluk çekecekleri düşünceleri hayal kırıklığı yaratır.

Empati kurulmaması onları anlamamızı hep engellemiştir. Toplumda insanların onlara bakış açısını değiştirecek bir şey varsa kurulan empati olacaktır, kendimizden başkasını görmediğimiz gibi engellilere bu konuda da yardımcı olamayız.

Hoşgörü ve saygı gösterilmemesi ile insanların hayatınız olumsuz şekilde etkilemesi. Bir çok engelli kişiyi görmezlikten gelerek yokmuş gibi davranırız. Onlara bir hayat kuracak işleri sunmayarak yaşamlarını sıkıntılı geçirmelerine sebep oluruz. Acıma duygusu iyi bir his olabilir ama onlara karşı bunu hissettirmek ruhsal açıdan olumsuz etkiler.