Okul

Geleneksel Türk Tiyatrosunun Ortak Özellikleri

Geleneksel Türk tiyatrosunun oyunları kukla, meddah, karagöz, ortaoyunu ve köy seyirlik oyunlarından oluşur. Oyun türlerinin birbirlerine benzer yönleri bulunur.

Şarkı, dans ve sözlü oyunlar metine bağlı kalmadan oyuncular tarafından doğaçlama ile oynanır.

Güldürü ön planda tutularak, izleyicilerin gülmesi ve eğlenmesi sağlanır.

Sahnesiz ortamlarda oynanan oyunlardandır.

Türklerin Orta Asya’da yaşadıkları dönemlerde sahip oldukları inançları oyunların içinde göstermektedir.

Kendilerinden önce yaşamış olan toplumların kültürlerin izlerini taşımaktadır.

Seyirlik oyun türleri, ölüp dirilme, esnaf oyunları, çoban oyunları, günlük hayattan alınan sahneler, hayvanlara benzetmeler, efsane ve masallardan yola çıkılan oyunlardır.

Köylü tiyatrosu geleneği: Kırsal alanlarda köylülerde görülen seyirlik halk oyunlarıdır. Tiyatro geleneklerinden olup geçmişe dayanan değerleri vardır. Bolluk, sevgi, savaş, kıskançlık gibi önemli değerlerin ortaya çıkmasını sağlamaktadır. Oyunlar sözlü şekilde oynanmaktadır. Oyunların içerisi yörelerin yapıları ve kültürlerine göre değişiklik göstermektedir. Oyuncular kılık değiştirme, maske ve müzik konusunda profesyonel değillerdir.

Halk tiyatrosu geleneği: Tiyatro alanında en yaygın olan meddahtır. Hacıvat ve Karagöz orta oyunu aralarında en çok beğenilenlerden olmaktadır. Geleneğin yöresel ve sosyal alanlarda sanat anlayışını gösteren izlere sahiptir. Oyuncular profesyonel kişiler tarafından oynanır.

Batı tiyatrosu geleneği: Batı tiyatrosu Tanzimat Dönemi ile başlamıştır. Uyarlamalar ve denemeler ile günümüzde gelişmeler göstermiştir. Devlet tiyatrolarında oyunlar ve sergiler sahnelenmektedir.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu