Okul

Vatanımızdan Ayrı Kaldığınızı Düşünerek Bir Mektup Yazınız

Eğitim hayatımı tamamlayabilmek için yurtdışına çıkmam gerekti. Her ne kadar heyecanlı olsam dahi geride vatanımdan ayrılacağım diye hüzünle doluyum. Bir yanım git derken bir yanım kal diyor. Bir gelecek mi istiyorum yoksa vatan toprağında yaşamak mı bilemiyorum. Kararsız kaldım, hayatta ne isteyip istemediğimi bugün anlayamıyorum. Yarın yolculuk varken saatlerle kendimi teselli ediyorum. Ailemden, sevdiğimden, yakınlarımdan uzaklaşacağım. Her sabah ezan sesiyle uyanırken, güzel kahvaltılar, güler yüzlü fırıncının yüzünü görmeyeceğim. Robotlaşmış bir dünyanın parçası olmayan hazır mıyım bilmiyorum. Nihayetinde o gün geldiğinde hep özleyeceğim. Sanırım hayat burada ama yaşamak istersem vatan topraklarına geri dönmeliyim.

İşte o gün geldiğinde ise gözüm arkada kaldı. Gitmemem gerekliydi diye düşündüm. Türkçe konuşan insan neredeyse hiç yok. Herkes yabancı dille konuşuyor bazen anlamak dahi istemiyorum. Burada eğitimimi alırken vatanımızın havasını dahi özledim. İnsan evinden vazgeçebilir, ben asla vazgeçemem. Akşamları ailemle konuşsam dahi insanın kendi vatanında olması gibi yoktur. Kendi dünyamı en derinden hissediyorum. Sıkıntıların ve sorunların üstesinden geliyorum. Hayatın neşeyle mutlulukla doldu. Hayal kurmak dahi beni mutlu ediyor. Memleketimin toprağını görmek varken burada niye varım diye soruyorum. Evet, eğitimim her ne kadar önemli olsa dahi yaşamak benimde hakkım. Bazen bavulumu eşyamı toplayıp geri dönmek istiyorum. Canım vatanım, bayrağım, toprağım seni çok özledim.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu