Çiftlik İle İlgili Hikaye
İlkbahar mevsiminin içinde güneşin doğduğu bir sabahtı. Arıların vızıldadığı, kuşların cıvıl cıvıl öttüğü Mayıs sabahıydı. Nuran ile Elif için oldukça eğlenceli ve güzel bir gün olacaktı.
– Nuran, Aklımda bir fikir var.
– Elif, Nedir o kuzum.
– Nuran, Sabahın erken saatlerinde çiftlikte dışarıya çıkarak kuşların cıvıltısını dinleyelim.
– Elif, Annemizden izin alalım öyle çiftliğe gidelim. Bizi merak ederler endişelenmesinler.
– Nuran, Haklısın canım annemiz izin versin merakta etmesinler. Hepimiz keyifli ve mutlu oluruz, bizi aradıklarında çiftlikte bulabilirler.
Elif ve Nuran annelerinden izin aldıktan sonra sabahın 5’inde yola koyulurlar. Kısa süreli bir yolculuk sonunda çocuklar neşe dolu olurlar. Havanın güzelliği kuşların cıvıltısının uzaklardan dahi duyulmasını sağlıyor. Çiftliğe vardıklarında koyunların, kuzuların koşuştuğunu gördüklerinde daha bir hevesle koşuştular.
– Nuran, Elif bak gördün mü, sabah olunca ne kadar güzel olurmuş çiftlik.
– Elif, Haklısın kuzum her şey çok güzel her gün gelelim.
– Nuran, Tabi canım annemiz izin verdiği sürece hep gelebiliriz.
Çiftliğin etrafını gezmeye başladılar. Yürüdükten sonra bir ağacın gölgesinin altına oturarak dallarından sarkan kirazları toplamaya başladılar. Oldukça güzel ve lezzetli kirazları yerken uyuya kaldılar. Zaman geldi geçti ve ailesi Nuran ile Elifi aramaya başladı. Gözlerini aralayan iki kız kardeş sesler duymaya başladı. Elif, Nuran diyen sesler kendilerine geldi. Annelerine doğru koşuşturarak yol aldılar.
Gittikleri zaman adreslerini söylemeyi ve belirttikleri saatler içinde geri geleceklerini artık öğrenmiş oldular. Her ne olursa olsun haber vererek bir şeyler yapılması gerektiğini iyice öğrendiler.
